Kulturalne narzekanie na rzeczywistość! Uwaga - zawiera offtopy!
Strona 837 / 2586
Ciasto mi nie wyszło... Wgl nie wyrosło nie wiem czemu i wyraźnie boli mnie brzuch a leki nie pomagają
Miałam dzisiaj przygodę na poczcie - nadenerwowałam się, postresowałam, ale załatwiłam. Już z daleka widzę, że kolejka na dworze na 20 osób. My na szczęście mamy podpisaną z pocztą umowę i załatwiamy sprawy jako tzw. masowi nadawcy, dla których jest osobne okienko, nikt inny w nim nie jest przyjmowany. Chciałam być uprzejma (już nigdy więcej nie będę) i zapytałam pierwszą osobę w kolejce, czy ktoś do masowego nadawcy. Wiecie co mnie spotkało, nie?
- JEST TYLKO JEDNA KOLEJKA
- JA TYLKO PO JEDEN ZNACZEK, A STOJĘ (Pani +60, #czarnyhumoron po co jej znaczek w trumnie, nie wiem #czarnyhumoroff)
- CO SOBIE PANI WYOBRAŻA?
OMG. Moje tłumaczenia, że nie, że ejst osobne stanowisko, oczywiscie pozostawało głuche. W końcu obróciłam się na pięcie i tam weszłam bez kolejki. Mówię babeczce w okienku, że niech jakąś kartkę przykleją na szybę, bo ludzie nas zlinczują. No ona wie, już mówili inni, że jest kiepsko. Poczta czynna od 12.00. Od 11.00 ustawiły się już w kolejce starsze panie... OLstatecznie dostałam do pani z okienka numer telefonu, mam dzwonić, gdybym znów nie umiała wejść na pocztę.
hahaha no się kurde zbulwersowałam! Gdyby nie to, że muszę chodzić na tę pocztę z pracy, to bym tam nie chodziła, a kolejka na 20 osób i nagle wszyscy po jeden znaczek -.-
O matko nienawidzę takich bab.. Dobrze dostałaś ten numer to oszczędzi Ci nerwów na przyszłość
Zostałam dzisiaj skrzyczana przez babeczkę pod warzywniakiem, bo jako że jestem młoda to mogę ją przepuścić. Powiedziałam nie, bo stałam w kolejce już ponad 10 min, a poszłam po kg ziemniaków. Ta się oburzyła, że nic by mi się nie stało. Zignorowałam ją, kupiłam ziemniaki i wgl, całość zajęła mi może 3 minuty. Poszłam do piekarni obok, w kolejce stałam dłuższą chwilę, wracam obok tego warzywniaka, a ta babeczka dalej wybiera zakupy i moja znajoma mówi, że ona już tam ponad 10 min łazi.. Szkoda słów na takich ludzi
I jeszcze jedno mi się przypomniało, też się zbulwersowałam (lubię to słowo ) - mama jest fryzjerką, mają zamknięty zakład. Szef był parę dni temu zobaczyć czy wszystko okej, wszedł do środka, pozaświecał światło i nagle dobija się babuszka - lat chyba z 80, o balkoniku! Czy fryzjer otwarty )))))))))))))
Po jednej stronie mam pokój brata, po drugiej rodziców..
Budze sie - telewizor z jednej strony.
W dzień z obu stron.
Zasypiam - to od brata słychać tv.
Między pokojem z bratem mamy drzwi harmonijkowe ktore prawie nic nie wygłuszają (a tv jest pare cm od drzwi więc bardziej niesie do mojego pokoju, i u niego ciszej słychać niż u mnie). Ogólnie nie wiem po co one wgl są bo na co dzień ich nie zamykany (bo mu się rysują przez to panele XD)..
Mam wrażenie że już nie wiem co to cisza.
Wczoraj dzwonił kolega to poszłam rozmawiać z nim do łazienki bo nie słyszałam co on do mnie mówi przez te telewizory..
Ja z jednym dostaję na głowę - ma głośniki wcelowane w moją ścianę z kartonogipsu... Oszaleć można. Już myślałam, czy nie kupić staremu słuchawek bezprzewodowych, ale się boję, że tylko wywaliłabym swoje ciężko wyżebrane parę stów, a on i tak by ich nie używał. A dwa to już jakiś hardkor. TV to zło.
Ja też mam harmonijkowe, żadnego hałasu nie blokują. Mój tata ma w salonie wieżę z milionem głośników i nawet jak jest "cicho" to wszystko dudni, a tata z nudów wisi non stop na telefonie. Radio w tle, więc on się przez telefon drze, a ja słyszę wszystko słowo w słowo. I tak dzień w dzień.
Bez sensu są te drzwi harmonijkowe...
Jeszcze jak się to mocniej pociągnie to się ma wrażenie że to się zaraz rozpadnie..
No nie mówcie, u mnie też harmonijkowe I to samo: mój się tak nadziera przez telefon, że w całym domu słychać (no, prawie). Oni mają jakieś forum, na którym się wymieniają radami jak uprzykrzyć rodzinie życie, czy co?
Jeszcze się dzisiaj załamałam, jak zobaczyłam cisa przed domem. Mój ojciec go po prostu ZMASAKROWAŁ, normalnie drzewo praktycznie do wycięcia i on jeszcze uważa, że jest wszystko cacy. Już chrzanić, że zrobił z ogrodu jeden wielki burdel, tam nikt nie chodzi, nie ogląda i z ulicy nie widać, ale przed domem niestety pierwsze, co widzisz, to zmasakrowane drzewka.
Nie wiem czy kogoś to pocieszy, ale co do przebywania 24/24 z domownikami, mam 5 młodszego rodzeństwa w domu, co dzień od 7:30 większość z nich zaczyna lekcje zdalnie, więc w sumie od 7 nikt już nie śpi, bo nawet jak pierwszy stanie i stara się być cicho to przypadkiem obudzi się ktoś kto ma słabszy sen i nie może już spać więc wstaje i coś robi, a jak już połowa domu wstanie i zacznie coś robić to nikt nie śpi
Być może się już uodporniłam ale rzadko mam takie dni gdzie już naprawdę mam dość, mimo ze jestem jedną z bardziej nerwowych osób w tym domu to jednak zazwyczaj ja staram się wszystkich pogodzić i uspokoić, nauczyłam się że spokojna rozmowa może zdziałać wiele, nawet z osobami, z którymi 'nie da się rozmawiać'
