facet wyjeżdża, związek a dwa województwa

Nie jestem w takiej sytuacji i mam nadzieję, że nigdy nie będę. Myśle, że nie dałabym rady być z kimś na odległość, biorąc pod uwagę, że związek jest świeży Więc pozostaje mi trzymać za was kciuki

Sama nie wiem czy bym to zniosła, to jednak przynajmniej 3 lata rozłąki, jedynie w wakacje dłuższa przerwa... Spotkanie raz w miesiącu to bardzo mało. Niby jest blisko, a jednak daleko. To nie dla mnie

Mimo wszystko życzę szczęścia i wytrwałości

byłam w takiej sytuacji przez 2 lata, łatwo nie było , były chwile kiedy myślałam, że to już koniec, z utęsknieniem czekałam na spotkanie i się doczekałam tego, że będę mieć go przy sobie. Związek na odległość jest męczący, boli jak cholera, zwłaszcza jak gdzieś wychodzisz i widzisz jakąś parę a ciebie tęsknota ściska od środka, ale da się przeżyć. Jeśli się kocha to wszystko jest możliwe Powodzenia

szczerze przyznam, że z W. widuję się w weekendy tylko, a i tak ciężko to przeżyć... mam nadzieję, że jednak dacie radę, tym bardziej, że to 10 miesięcy szybko minie.

@rolciaka w takim wypadku jestem pewna, że jeśli łączy Was coś naprawdę fajnego to dacie radę Myślałam, że Ty już studiujesz gdzieś indziej i stąd te obawy

10 miesięcy minie jak z bicza strzelił, a po drodze są przecież święta, dłuższe weekendy także spokojnie Co innego gdyby to miało Wam wystarczyć przez cały okres studiów, a to tylko kilka miesięcy

Dacie radę

Jestem od ponad 2 lat w związku na odległość, dzieli nas niemal 200km, ale żyje nam się razem fantastycznie. Rzadko kiedy jest tak, że widzimy się 1 weekend w miesiącu, za zwyczaj są to 2-3 weekendy, w zależności od tego ile mamy zajęć w danym tygodniu. Wakacje niemalże całe spędzamy razem, tak samo jest w ferie, święta i inne okazje, które nam się przytrafiają w przeciągu roku. Układa nam się świetnie i na prawdę nie ma na co narzekać Wiadome, że czasem jest ciężko, ale trzeba to przetrwać.

@rolciaka Kochana ja jestem już w takim związku ponad rok, tylko, że nas od razu łączyła odległość ponad 200km, spotykamy się 1 na 2 miesiące ze względu na moją szkołę, a jego pracę- ktoś pomyśli, że to nie ma sensu- a ja uważam, że jak najbardziej ma! Jeżeli się w coś bardzo wierzy to, to się spełni- choćby nie wiadomo jak trudno było- trzeba w to wierzyć
W dzisiejszych czasach kontakt jest ułatwiony np. piszemy do siebie często smsy, po moim powrocie ze szkoły, aż do wieczora rozmawiamy na Skypie (oglądamy seriale, gramy w gry), a na wieczór "razem zasypiamy"- dzwoni do mnie na komórkę
Da się? Da
Po prostu trzeba wiary.
Ja nie mówię, że jest łatwo, bo czasami jest cholernie trudno- wydaję mi się, że tęsknota często potęguje kłótnie i wtedy robi się podwójne wyrzuty typu ("Bo ja tęsknie", " Bo nie widujemy się tak często" ) Najważniejsze to dojść do porozumienia po takiej kłótni
Często np. słyszę u innych osób, a nawet wiele dziewczyn powyżej napisało, że nie dałoby rady żyć w takim związku- ja kiedyś też tak mówiłam i zapierałam się rękami i nogami ale.. do czasu, aż spotka się osobę, którą się kocha i nie ma się innego wyjścia niż związek na odległość.
W moim przypadku został rok i przeprowadzam się do niego- czekam na tę chwilę od pierwszego dnia jak jesteśmy razem i wiem, że zbliża się ona wielkimi krokami, mimo, że czasem myślę, że nie dam rady ( jestem osobą, która po każdej, nawet najmniejszej kłótni płacze- przeżywam wszystko 3 razy mocniej) to biorę się w garść i wiem, że jest dla kogo i warto się tak poświęcać!
Powiem Ci na koniec od serca- jeżeli go bardzo kochasz to wytrzymasz te 10 miesięcy bo będzie tylko 1 województwo dalej i nie wierzę, że to zniszczy waszą miłość,a może być wręcz przeciwnie- jak zaczniecie tęsknić za sobą to zrozumiecie jak bardzo się kochacie- co przy widywaniu się codziennie jest niemożliwe
Trzymam kciuki! Powodzenia

Jestem dokładnie w takiej sytuacji jak Ty, tyle że mój facet pojechał do pracy, dzieli nas od siebie 300km i też jest to związek świeży... Wyszło tak, że na początku nie układało nam się za dobrze, postanowiłam to skończyć, zerwaliśmy na kilka dni kontakt, On dostał propozycję pracy w Warszawie, a że wiedział że zarobi lepsze pieniądze i tu już go nic nie trzymało to postanowił pojechać, jednak kontakt odnowiliśmy i teraz żyjemy na odległość. Widzimy się raz w miesiącu, był na ten weekend i przyjedzie dopiero końcem października pewnie. Wiadomo jest ciężko, po tym weekendzie ciężko nam było się rozstać, no ale musiał jechać... Codziennie rozmawiamy i musimy sobie ufać maksymalnie, bo jednak bez zaufania co chwile byśmy się kłócili i na pewno by się nam nie udało

ciezki jest taki zwiazek miałam znajomych którym niestety nie udało sie wytrzymali tak jakos 2 lata a potem ona znalazła innego

Wiem, że mam refleks, ale dopiero teraz znalazłam ten temat Mój chłopak znalazł pracę w rozjazdach i było tak, że był 170km ode mnie miesiąc, na dwa dni wracał i znów jechał. Tak wytrzymaliśmy prawie 2,5 roku. Teraz znalazł pracę na miejscu, ale jak widać jeśli się naprawdę kocha i ufa tej drugiej osobie, to da się wytrzymać

Trzymam za Ciebie i za Twój związek kciuki . Tak jak pisały wcześniej tutaj dziewczyny, najważniejsze jest Twoje podejście i zaparcie . No i wiara w to, że się uda . te kilka miesięcy zleci szybciutko . No a później będziesz się nim cieszyć codziennie..

Ja już prawie 4 lata żyję w takim związku, że mój studiuje w innym mieście. Tyle, że praktycznie widzimy się w każdy weekend, bo on do mnie przyjeżdża Od ponad 6 lat jesteśmy razem. Życzę powodzenia! Dacie radę

Może nie inne województwo, ale rok temu byłam na studiach (teraz przeniosłam się na zaoczne i byłam oddalona od Swojego o jakieś 80 km, widzieliśmy się tylko w weekendy. Da się, ale ciężko jest, jeszcze że nagle taki skok bo w wakacje widywaliśmy się dzień w dzień od rana do wieczora....
Wszystko się da wytrzymać jeśli kochasz, ale to nie jest dobre... najlepiej ustalcie sobie cel, że za rok się przeprowadzicie do siebie, jak się odlicza to szybciej leci czas

Mój chłopak mieszka w Warszawie, a ja w Łodzi. Jesteśmy ze sobą od ponad roku i widujemy się jedynie w weekendy. Chyba, że są wakacje to wtedy więcej dni spędzamy razem. Czasami jest mi ciężko, ale te spotkania wszystko mi wynagradzają. Jeśli się chce to można !

Ale przecież 150 km to raptem 2 h drogi. Dacie radę, jeszcze wyjdzie Wam to na dobre